Motivatie voor deze praktijk
Bovenstaande laat iets zien van de context waarin ik leef. Die geschiedenis is belangrijk omdat ik hierdoor ben gevormd. Gaandeweg mijn leven ben ik me gaan verdiepen in die vorming.
Ben ik geïnteresseerd geraakt in het systeem van mijn gezin van oorsprong, de patronen die we daarin als gezin ontwikkeld hadden. En hoe die op hun beurt weer gekleurd werden door de geschiedenis van mijn ouders en hun ouders…
Het interesseerde me om te onderzoeken wat de betekenis was voor ons allemaal van de geboorte van mijn broertje, wat het voor mij betekende om de oudste te zijn in dat gezin van oorsprong.
In het leven met mijn dochters leerde ik over mezelf als moeder. Na de scheiding met hun vader moesten we beiden ons opnieuw verhouden, tot elkaar en in het co-ouderschap met onze meiden.
Nu we beiden een partner hebben en de dochters volwassen zijn, is er weer nieuwe ontwikkeling. Als geestelijk verzorger in de ouderenzorg ontmoet ik mensen die hun levensverhaal willen
vertellen. Omdat ze op een punt zijn aangekomen waarin het leven zoals het was stagneert en ze nieuwe stappen moeten zetten. Het is helpend om je verhaal van verlies te vertellen,
te rouwen over wat was en voorbij is gegaan. En mogelijk samen te ontdekken welk perspectief zich dan aandient.
Levensweg
Als gelovig mens en christen ben ik geraakt door de verhalen over God en mensen, en door de persoon van Jezus van Nazareth. In de kern gaat het geloof om menswording:
worden zoals je bedoeld bent, een geliefd mensenkind, in staat om liefde te geven en te ontvangen. Op je levensweg zijn er mensen die je helpen groeien, met wie je je kunt verbinden.
Je doet ervaringen op, er zijn gebeurtenissen waarmee je je moet verhouden. Het leven verloopt niet altijd zoals je had gehoopt of verwacht. Dat levert verdriet op, teleurstelling, kwetsuren soms.
Hoe vind je de veerkracht om hiermee om te gaan, deze pijn te dragen en verdragen? Mijn ervaring is dat ik die krachtbron op het spoor kom door stil te worden en in mijn binnenste te luisteren. Of er met een geestelijk begeleider over te spreken.
Mijn eigen klank
Wat voor mij daarbij ook helpend is, is de piano, en het coaching gesprek.
Ik heb pianoles van een vrouw die me leert spelen vanuit mijn eigen klank. In die klank resoneert mijn binnenste. En door het spelen kan mijn binnenste tot klaarheid komen.
Ontdek ik soms wat me ten diepste bezighoudt en wat ik wil aanpakken.
Ik heb gesprekken met een coach die vragen op het terrein van mijn context mee verheldert.
Van hem leer ik om in beeldtaal met figuren een situatie te verbeelden: door deze figuren op tafel neer te zetten worden soms patronen en verhoudingen duidelijk die met woorden alleen
of met de ratio alleen verborgen bleven.
Door deze beide mensen ben ik op het spoor gekomen van het ‘systemisch werken’: met oog voor de context waarin iemand leeft, voor verbanden tussen verleden, heden en toekomst.
Ik heb een eigen ‘volkje’ met mooie houten figuren en vormen, waarmee tijdens een gesprek de verhoudingen tussen mensen zichtbaar worden op tafel.
Met mijn volkje creëer ik snel overzicht op het leven, de mooie gebeurtenissen maar ook moeilijke ervaringen.
